Słownik pojęć prawnych na literę: D
Dolus – pojęcie oznaczające świadome i celowe działanie sprzeczne z prawem.
Dowód – każde działanie lub zestaw działań mających na celu udowodnienie określonej tezy lub faktu.
Dziedzictwo – kompleks praw i obowiązków przechodzących na uprawnionych po śmierci spadkodawcy.
Depozyt – umowa, w której jedna strona zobowiązuje się przechować rzecz w depozycie, a druga zobowiązuje się ją odebrać.
Dyrektywa – akt prawny Unii Europejskiej, którego celem jest ustanowienie celów politycznych, które państwa członkowskie powinny osiągnąć, ale pozostawia państwom członkowskim pewną swobodę w zakresie metod ich osiągnięcia.
Dochodzenie – proces mający na celu ustalenie i udowodnienie prawdy w sprawie cywilnej lub karnej.
Domniemanie – przyjęte na podstawie pewnych okoliczności założenie, że dany fakt jest prawdziwy, aż do momentu, gdy zostanie udowodnione inaczej.
Dywidenda – kwota pieniężna wypłacana przez spółkę akcyjną akcjonariuszom z tytułu posiadanych przez nich udziałów.
Deficyt – brak środków finansowych, który może pojawić się na rachunku państwa lub innej instytucji, wskutek wyższych wydatków niż dochodów.
Delegacja – przeniesienie części kompetencji z jednego podmiotu na inny, np. przez ustawodawcę na administrację publiczną.
Dłużnik – osoba lub podmiot, który jest zobowiązany do spełnienia określonego świadczenia wobec wierzyciela.
Dział spadku – podział majątku po zmarłym między uprawnionych do spadku.
Decyzja administracyjna – rozstrzygnięcie wydawane przez organ administracji publicznej w danej sprawie.
Dystrybucja – rozprowadzanie towarów lub usług po rynku.
Dyskryminacja – traktowanie inaczej osób lub grup osób bez uzasadnionych przyczyn, naruszające ich prawa.
Działalność gospodarcza – prowadzenie działalności w celu osiągnięcia zysku.
Dzierżawa – umowa, na mocy której dzierżawca ma prawo korzystania z rzeczy, która pozostaje własnością dzierżawcy.
Dozór sądowy – kontrola sądu nad działaniami podejmowanymi przez osoby podlegające dozorowi.
Dokumentacja – zbiór dokumentów służących do udokumentowania danej sprawy lub sytuacji.
Dyrektor – osoba kierująca działalnością przedsiębiorstwa lub instytucji.
Deweloper – podmiot, który zajmuje się budową i sprzedażą nieruchomości.
Dozór budowlany – kontrola przebiegu prac budowlanych przez odpowiedni organ administracji publicznej.
Doręczenie – dostarczenie dokumentu lub pisma przez odpowiedni organ lub podmiot na ręce adresata.
Domniemanie niewinności – założenie, że osoba oskarżona jest niewinna, aż do momentu udowodnienia winy.
Dysponowanie – podejmowanie decyzji i działań w sprawie rzeczy lub prawa na własny rachunek i ryzyko.
Dopuszczalność dowodu – warunek konieczny pozwalający na przedstawienie dowodów w postępowaniu sądowym.
Działanie w dobrej wierze – postępowanie przestrzegające zasad fair play i uczciwości wobec innych osób.
Dystrybucja partnerska – umowa pomiędzy dwoma podmiotami, na mocy której jeden podmiot rozprowadza produkty lub usługi drugiego podmiotu.
Działanie na szkodę – działanie lub zaniechanie, które powoduje szkodę dla innej osoby lub podmiotu.
Dług publiczny – zobowiązania państwa wobec wierzycieli, takie jak obligacje czy kredyty.
Dokumentacja księgowa – zbiór dokumentów potwierdzających transakcje gospodarcze i finansowe przedsiębiorstwa.
Działanie niezgodne z prawem – czyn, który jest sprzeczny z obowiązującym prawem.
Działalność nierejestrowana – działalność gospodarcza, która nie jest zarejestrowana w odpowiednim organie.
De facto – faktycznie, rzeczywistość, poza formalnym stanem prawnym.
Dziedziczenie ustawowe – przydział majątku po zmarłym zgodnie z przepisami ustawy.
Działanie w interesie publicznym – działanie podejmowane w celu ochrony lub promowania dobra wspólnego.
Dokumentacja pracownicza – zbiór dokumentów związanych z zatrudnieniem pracownika, takich jak umowy, świadectwa pracy, czy zaświadczenia.
Działanie na zlecenie – wykonywanie czynności na polecenie innej osoby lub podmiotu.
Działanie na rzecz trzeciej osoby – działanie podejmowane dla dobra osoby trzeciej, bez względu na relację pomiędzy działającym a osobą trzecią.
Dowód z dokumentu – dowód sądowy, polegający na przedstawieniu oryginału lub kopii dokumentu potwierdzającego dany fakt.